*Ailenizin bu sporla ilgisi nasıl?

LK-  İkiz kardeşim ile birlikte senelerce bu branşta beraber yarıştık. Hiç benzemeyiz birbirimize, hala beraber çalışıyoruz. Benim yardımcı antrenörüm. Şu anda milli takım ve kulüpte en büyük destekçilerimden biridir. Ayrıca annem 16-17 yıldır senkronize yüzme hakemi, aynı zamanda uluslararası arenalarda resmi Fina(world aquatic) Dünya Su Sporları Federasyonuna bağlı hakem. Uzun yıllardır Dünya ve Avrupa Şampiyonalarında hakemlik yapıyor. Babam ise eski bir balıkadam aslında. Bu spor Türkiye’de ilk kurulduğunda babam da hakemlik eğitimi alıyor ve Türkiye’de yapılan ilk şampiyonada ikisi de görev alıyor. Bir yanda spor kurulurken her ikisinin de katkısı ve entegrasyonu bundan 22 yıl önce 2000-2001 yıllarında çok olmuştur. Annem hala hakemliğe devam ediyor. Fina’nın yaptığı sınavlardan yüksek puanlarla geçen iyi düzeyde bir hakemdir kendisi.

 *Artistik Yüzme  halk tabiriyle ‘su balesi’ belli ki ciddi efor isteyen ama aynı zamanda bir balerin zarafetinde olmayı gerektiriyor. Zamanında yan sporlar yaptığınızı biliyorum. Antrenman koşullarından, bizim görmediğimiz disiplininden bahsedebilir misiniz?

LK- Açıkçası bu soruyu cevaplamak bir hayli zor. Tam da dediğiniz gibi bir balerin zarafeti, bir boksör, bir dalgıç nefesi, diğer yandan da bir satranç oyuncusu mental kapasitesi ve karar verme yeteneği istiyor bu spor. Sporculuk hayatım boyunca, uzun yıllar dans ettim, ritmik ve artistik cimnastik antrenmanları yaptım. Hatta vital kapasitem gelişsin diye küçük yaşlarda babamın da yönlendirmesiyle  sualtı ragbi antrenmanlarına bile katılıyordum.  Benim antrenmanlarımda çok fazla çalışma,  çok az dinlenme vardır. Hatta hiç yoktur. Antrenmanda yüzde yüz antrenman yapılır ve sporcularımda bunu bilirler. Çabuk olmak ve maksimum çalışmak bizim sporumuzda hassas nokta aslında çünkü her zaman daha fazlası vardır. İnsan bedenin beni en büyüleyen yanı da bir hamur gibi ne yönde şekil verilirse  o yöne evrilmesi.  Antrenmanlarımda kuvvet, koordinasyon içeren kara antrenmanlarından sonra artistik ve ritmik cimnastik antrenmanlarının branşımıza göre uyumlanmış versiyonuyla uzun bir kas kontrolü ve esneme yapılıyor. Arkasından suda yoğun bir kondisyon ve yüzme var. En sonunda  sualtı hoparlöründen gelen sesle  beraber bale  çalışılmaya başlanıyor. Her antrenmanımız minimum 4 saat sürüyor yarış zamanı 8-9 saate çıkıyoruz. Ben antrenörlük hayatım boyunca yoga, pilates düzeltici egzersizler ve fitness üzerine de çalışmalar yaptım. Bu konularda belgeler aldım. Tüm bunlar branşımızı bir hayli destekleyen materyaller oldu benim için.  Bu sayede sporcularımı da bir çok farklı antrenman methoduyla çalıştırıyorum.

*Uluslararası müsabakalarda nasıl hissiyatla çıkıyorsunuz? Ve en önemlisi bir Türk kadını olarak duygularınızı merak ediyorum?

LK- İşimizi tabiri caizse kanımızın son damlasına kadar yaptığımız için büyük bir özgüven ve inanç ile çıkıyoruz  her seferinse o podyuma. Ama fedakarlık arttıkça heyecanda artıyor tabi. En son Portekiz’de; “Biz elimizden geleni yaptık bundan sonrasını kader bilir yapmadığımız hiçbir şey yok sonuna kadar pes etmedik. Sadece çık ve ben buradayım de yeter” dediğimi hatırlıyorum Ece’ye. Türk kadını olarak ülkemizi temsil etmenin gururu ise apayrı onu herhangi bir şekilde tasvir etmem mümkün değil. En büyük güç, en büyük, motivasyon bu bizim için en kutsalı…

*Sanırım İngiltere’de akvaryum içinde gösteri yapıyorsunuz ve oldukça ilgi çekiyor. Farklı olmak, yapılmamışı yapmak gibi bir cesaretiniz var sanki…Cesur musunuz?

LK- Hayatım boyunca her şeyi cesaret üzerine inşa ettim. Bir söz vardır; “Şans cesaretli olanın yanındadır” Hep bu mottoyla yola çıkarım. İşimi iyi yapmak konusundaki takıntım biraz da ilk olmak ve tek olmak isteğiyle arkadaşlık ediyor bana yolumda. İngiltere’de yapmadım ama  yıllarca sadece İngiliz veya Amerika ekiplerin yapabildiği zannedilen bir çok sualtı şovunu Türk bir ekiple arkadaşlarımla beraber çok daha etkileyici bir şekilde seyirciyle buluşturdum. İş hayatımda her zaman neyi yapabildiğimi ve neyi yapamadığımı çok iyi ayırt ettim. Yapamadıklarımı belki de hiç denemediklerimi yapmak bu noktalarda başarı sağlamak benim için en büyük mutluluk olmuştur. Hazırladığım sualtı şovlarından sonra bir çok başka ülkeden teklif geldi. Türkiye’de ilk defa sualtı konseptli bir çok sualtı şovu düzenlendim. 

Su altındaki sınırsız hareket ihtimali, değişik konseptlerle birleşince salt bir sanata dönüşüyor.

Hali hazırda bir çok yeni projeler var ama her  yıl Türkiye deki bir çok akvaryumda organize ettiğim sualtı şovları oluyor, oldukça da ilgi görüyor.

*Bizi önümüzdeki süreçte Artistik Yüzme neler bekliyor?

LK- Bu ay sonu yeni milli takıma girmiş altyapılardan yükselmiş en genç sporcularımızla beraber Yunanistan ‘da yapılacak olan Dünya Şampiyonasına gideceğiz. İnanıyorum ki büyük başarılarla döneceğiz oradan da.

Sonrasında Şubatta Qatar-Doha da yapılacak olan Dünya Şampiyonası var hem Olimpiyat Elemesi hem de yeniden Dünya sahnesinde olacağız.

 Amacımız Olimpiyatlarda var olmak ve Dünya ve Avrupa Sahnesinde kürsüde olmak.

*Cumhuriyetimizin 100 yılıyla ilgili ne demek istersiniz?

LK- Annem ve babam tarafından bana aktarılan bir temsil, bağlılık ve sevgi var ülkemle ilgili. Uluslararası arenadayken Atamızın dediği gibi ‘damarlarımızdaki asil kan’dan başka sığınacak bir şey aramıyoruz, bu bize inanılmaz bir güç ve kudret veriyor! Bir kadının başka bir kadına değmesi bütün dünyanın değişmesi anlamına geliyor. Bu nedenle bir kız çocuğunun dünyaya açılan penceresi olabilmek benim için çok kıymetli duygular. Cumhuriyetimizin 100. Yılında kadınlarla gelen önce voleybol, arkasından Şahika Ercümen, kuzey denizini geçen Aysu Türkoğlu’nun başarıları ile gurur duyduk, çok çok duygulandık.

*Kısa süre önce yetiştirdiğiniz Ece kızımızın başarısı bizleri gururlandırdı. Bu başarıdan bahsedebilir misiniz?

LK- Ece ile çok uzun yıllardır beraberiz. Onun iyi bir sporcu olma yolundaki rehberi ve antrenörü olmak benim için  büyük keyif. Ece’nin her şeyden önce doğru bir bakış açısıyla sporda var olması benim için en büyük başarısıydı.

Ece ile ilk milli takıma girdiği yıl 13-15 yaş Avrupa Şampiyonasında Solo yaptığında  Avrupa’da 10. Olarak finale kaldık. Sonraki yıl 2022 de Fransa’da Avrupa Şampiyonasında  13-15 yaş kategorisinde 7. Olarak final yüzdük. Aynı yıl 2022 sezonu içerisinde  Budapeşte’de yapılan Dünya Şampiyonasına katıldık ki orada hem 13-15 yaş grubunda hem de 18 yaş ve üzere kategorisinde yüzen  tek ve en küçük sporcuydu.

Bu ülkemiz tarihindeki solistler içinde bir ilkti.

Sonrasında sezon içerisinde bir çok açık turnuvalarda yaş gruplarında madalyalar, şampiyonluklar aldık.

 Budapeşte’de yapılan Dünya Şampiyonası sonrası sadece 1 yıl sonra bu sene  Japonya’da Dünya 10. Su olduk.

Bu bizim sporumuz için akıl almaz bir sıçrayış hem de tarih yazmak anlamına gelen bir başarı oldu. En çokta ülkemiz için ışık olacağına inandığım bir başarı niteliği taşıyor.  Branşımız ekol olan, tarihi bizden çok çok daha eski bir çok ülkeyi geri de bıraktık.

Ece ile yenilerini ve daha iyilerini yapacağımıza dair inancım yüzde yüz.

ECE ÜNGÖR RÖPORTAJI

*Ece’cim bizleri gururlandırdın..bu kadar genç yaşta bu disiplin ancak yaptığın spora olan tutkunla gerçekleşebilir. Artistik Su Jimnastiğin nesini seviyorsun ve neleri seni zorluyor?

ECE ÜNGÖR- Artistik yüzmeyi başladığım ilk günden beri çok ilgi çekici buluyorum. Yüzme, dans ve jimnastiğin bir arada oluşu sporu zevkli hale getiriyor. Düşününce, sanırım en çok da bu sporun içerisinde sanatın olmasını seviyorum.

Zorluklara gelince; bahsettiğim her şeyi içinde barındıran bir spor olduğu için çok çalışma gerektiriyor. Günde dört saat, haftada altı gün antrenmanlarımız oluyor. Yarışmalar öncesi bu tempo nerdeyse ikiye katlanıyor. Ben çalışmayı, antrenman yapmayı çok sevsem de bazen bu tempoyu okulla, derslerimle bir arada götürmek gerçekten zor oluyor.

*Bu alandaki hedeflerin nelerdir?

EÜ- Kısa vadede ilk hedefim kürsüye yaklaşmak ve kürsüye çıkmak. En büyük hedefimse İstiklal Marşımızı Avrupa ve Dünya şampiyonalarında okumak. Bunun yanı sıra ülkemize bu sporu tanıtmak istiyorum.

*Antrenörün Laçin Hanım ile bir araya nasıl geldiniz? Ve çalışma temponuzdan kısaca bahsedebilir misin?

EÜ- Fenerbahçe Spor Kulübünde spora başlamam ile beraber antrenörüm Laçin Kökçay’la bir araya geldik. Çalışma tempomuz fazlasıyla yoğun. İkimiz de sosyal hayatımızdan birçok fedakarlık yapmak zorundayız. Yine de bu tür zorluklar bizi hiçbir şekilde yıldırmıyor çünkü biz hedefimize ulaşana kadar çok çalışmamız gerektiğini iyi biliyoruz.

KISA KISA:

*Yaşıtların gezip tozarken neler hissediyorsun?

EÜ- Yaşıtlarıma göre daha az gezip tozmak beni rahatsız etmiyor. Ben yaptığım işten zevk alıyorum.

*Milli sporcu olmak hakkındaki düşüncelerin?

EÜ- Milli sporcu olmak çok farklı bir duygu. Ben spora altı yaşımda başladım ve başladığımdan beri ilk hayalim milli sporcu olmaktı. Şu an sahip olduğum ünvanın çok değerli olduğunu biliyorum ve ülkemizi en iyi şekilde temsil etmek için elimden geleni her zaman yaptım, yapmaya da devam edeceğim.

*Yorulduğun, bıktığın noktada nasıl motive oluyorsun?

EÜ- Bu noktada 10 yıldır ne için çabaladığımı, hedeflerimi kendime hatırlatıyorum. Antrenörüm de bu konuda bana çok destek oluyor