YAPTIĞIM İŞLER HİSLERE TERCÜMAN OLUYOR

*Tüm filmlerinizde sıcaklık var. Bunu neye bağlıyorsunuz?

MÜFİT CAN SAÇINTI- Gençken çizgi, yazı ile uğraşırken hep bir üslup arayışım oldu. Farklı olmaya çalışırken zorlama ve samimi olmuyordu. Özgün olmadığımı fark ettim. Sanatı sanat yapan unsurlardan birisi biricik olmaktır. Aslında baktığında hepimiz biriciğiz. Parmak izi gibi hepimiz birbirimize benziyoruz ama farklıyız ve biriciğiz. ‘Kendim olabilmeyi başarabilirsem, özgün de olabilirim’ diye düşündüm. Bir şey yapıyorsak işe yarar bir şey olsun, derdine derman olamasa bile hislerine tercüman olsun isterim. Hep bu gözle bakarım. Ne zaman ki işimde bağımsızlığımı ilan ettim, kendi işlerimi yapabilme özgürlüğümü elde ettim, yaşadığım sıkıntıları dile getirmeye başladım. Mesela ‘Yaşamak Güzel Şeyin’ filmin yapımcısı da bendim, karışanım yoktu. Kızım LGS sınavları döneminde gittiği bir çok kursu bırakmak zorunda kalmıştı. O kadar üzüldük ki bu filmde mutlaka okullarla ilgili bir şey koymam gerektiğini düşündüm, sonuçta ben de halkın parçasıyım.

Üslupla içerik arasında diyalektik bir bağ vardır. Doğrusu ve güzel olanı da budur ama gençken sanatı sadece üslup zannediyorsun ve üslup olarak fark yaratmaya çalışıyorsun. Oysa üslupla içerik arasındaki diyalektik bağ yakalandığı zaman güzel oluyor. ‘Hangisine daha öncelik veriyorsun?’ dersen ben içeriye öncelik veriyorum. Sonra bu içeriği ‘en iyi hangi üslupla anlatabilirim?’ e kafa yormaya başlıyorum.

*Sizin üslubunuz çok belli. Gözü kapalı bu Müfit Can Saçıntı’nın filmi deniyor. Sizde özellikle beğendiğim şey soru sormayı, sorgulamayı izleyiciye çok tatlı bir şekilde hatırlatıyorsunuz…

MCS- Bağımsız olduğum, birine bağlı olmadığım işlerde filmi kendim için yapıyorum. Ben de halkın bir parçası olduğum için o işlerim karşılık buluyor. Mesela en çok rağbet görenlerden bir tanesi de mesai saatleri dışında patronların zırt pırt araması. Bu konu zaten zamanında yaşadığım bir sorun olduğu için halktan karşılık buldu.

MANDIRA FİLOZOFU TUTMAZ DEDİLER, 1 MİLYON KİŞİ İZLEDİ

*Diğer yönetmenler de aynı şeyi yaşıyorlar ama bu konulara değinme ihtiyacı hissetmiyorlar!

MCS- Belki onlar da bağımsızlıklarını ilan edebilseler bu konulara değinebilecekler. Özellikle ticari olarak sinemalarda bu karşılık bulmaz diye bir şey var. Sonuçta sanat da olsa, sanatın ticareti yapılıyor ve bu filmi seyirci ile buluşmasını sağlayan yapımcı ile uzlaşmak zorundasın. Mesela bizim ‘Mandıra Filozofu’ başladığında tutacağından hiç emin değildik ama yapmak de istiyorduk. Birol Güven’de  yapımcı olması sebebiyle iş adamı ama aynı zamanda senaryo tarafı da var. Bu filmle ilgili başlarda çok kişi tutmaz dedi. Başrolde iki erkek olmaz dendi, deniz kenarında geçen film tutmaz, batar dendi (duayen bir yönetmen söylemiş) Çok önyargılar vardı. Bizde 250.000 kişi gelirse maliyeti anca kurtarıyor hesapları yaparken, tüm önyargılara rağmen bir milyon kişi geldi.

*Peki film sektörünün gelmiş olduğu son durum hakkında ne düşünüyorsunuz? Gerek dijital platformda olsun gerekse sinemalardaki bilet fiyatlarını yükselmesi… Tüm bunları göz önünde bulunduracak olursak sizce pota daraldı mı, yoksa daha geniş ve farklı bir kitleye mi ulaştı?

MCS- 2-3 yıl önce bir proje düşünüyordum bunun adı ‘Parasız Yaşamanın Sırrı’ idi. ‘Ne zaman çekeceksiniz?’ diye soruyorlardı, ‘parayı bulduğum zaman’ diyordum ama parayı bulamadık ve çekemedik! Maliyetler acayip arttı! Sadece yüksek enflasyon da değil, hızlı enflasyonla da mücadele ediyoruz. Bugün çekime karar verdiğimiz filmin maliyetleri, çekmeye başladığımız gün bambaşka bir hal alabiliyor. Filmlerimin hepsini 21 günde çektim. Bu durumda filme başlasak her hafta bütçe değişecek mümkün değil filmi bitirmemiz! O yüzden beklemek gerekiyor.

*Hiçbir filminizde para batırdınız mı?

MCS- ‘Hayat Güzel Şey’de batırdım. Kanal D’ye filmin ön satışını yaptım ve  Kanal D’de de ilk defa böyle bir uygulama yapıldı: film henüz ortada yokken kanala gittim ‘alır mısınız?’ dedim. ‘Senaryoyu görmemiz lazım’ dediler. Çok beğendiler. Ortada film yok ama senaryo var! Onlar bir miktar verdiler, benim de kenarda tuttuğum bir miktar vardı; onu da koydum. Sonra hayaller kurmaya başladım, şöyle para kazanacağım, güzel bir film olacak diye… Bütün bunlar olmadığı gibi üstüne epey de bir borçlandım. Sonradan referandum ilan edildi. Ferdi Eğilmez (Ertem Eğilmez’in oğlu) benimle tanışmak istemiş ‘film ne oldu?’ diye sordu. ‘Film battı’ dedim. ‘Film batmadı, yapımcı batar… Sen battıysan yeniden çıkarsın, aslan gibi filmin orada duruyor!’ dedi. Bu bana çok moral oldu battık ama şimdi tekrar çıkıyoruz ve o filmim de hazır duruyor.