KOTUN FELSEFİ DERİNLİĞİ VAR

*Sanatınızı insanda hayranlık uyandıran bir titizlik, özen ve aşkla yaptığınız aşikar. Bugüne kadar hangi malzemeleri kullandınız ve süreçleri nasıl oldu?

DS- “Ready-ReMade” ismini verdiğim projede kullanım nesnelerini, kasetleri, kaset kapaklarını, eski madeni paraları, ansiklopedileri, sokağa atılmış pencereleri gibi çok bilindik nesnelerle sanat üretmeye başladım. Tabii bu da dört beş yıllık bir süreç. O zamanlar her türlü malzemeyi deniyordum; madeni paraları, kasetleri, kumaşları, plastik kelepçeleri... Bu malzemelerden biri de kot (denim) kumaşıydı. Herkesin üzerinde var olan tanındık bir eşyaydı. Kot kumaşlarıyla denemeler yapmaya başladım ve denerken de inanılmaz bir şey fark ettim. Kot, dünyanın her yerindeki insanın; ırk, din, dil fark etmeksizin yaşlı, genç herkesin tanıdığı, kullandığı belki de tek eşyaydı. Ve bu nesne o kadar güzel bir hammadde ki her şeyi nötrlüyor. Yani kot kumaşından bir şey giyen birini gördüğünüz zaman hangi dine mensup olduğunu, ne yaptığını, öğrenci mi yönetici mi sorgulamazsınız. Malzemenin bu yönünü keşfettikçe, felsefi derinliğini gördükçe inanılmaz heyecanlandım. Bu kumaşın çok enteresan özellikleri var; yıpratabiliyorsunuz, eskitebiliyorsunuz, kesebiliyorsunuz dikebiliyorsunuz size o kadar çok imkân tanıyor ki aynı hayat gibi... Yani tek bir dili yok, tek bir şekilde boya ya da fırçayla çalışmak zorunda değilsiniz. Kimi zaman sadece bir makas, kimi zamansa bir parça zımparadan yardım alıyor, iğne iplikle dikiyor ve her seferinde ondan yeni bir şey öğreniyorsunuz.

Aslında baktığınızda tek renk mavi ama inanılmaz bir ton çeşitliliği, zenginliği var. Ben bu kumaşı biraz insanlar gibi görüyorum. İnsanlara da bakıyorsunuz iki kol, iki bacak, bir baş, bir gövde ancak içinde o kadar büyük bir zenginlik var ki. Böyle olunca da kot kumaşıyla özdeş bir algı yaratıyor bende.

*Aramızda kalacak: atık malzemeler topluyorsunuz ama diyelim ki bitti, yetersiz geldi…satın alıyor musunuz? J

DS- Genelde malzeme bulmada sorun yaşamıyorum, etrafta o kadar çok atık var ki.. Komşulardan, arkadaşlarımdan, atık ayrıştırma merkezlerinden çok kolay bir şekilde atık bulabiliyorum. Nadir durumda atık elektronik kablolar bittiği zaman yakın bir elektrikçiye gidip bu kablo atıklarını uygun bir fiyata alma durumum olabiliyor. Ama dediğim gibi bu çok nadir yaşanan bir durum. Bazen de kendi dolabımdan giymediğim kıyafetleri eserlerimi oluştururken kullanıyorum. Atıklar her yerde, yeter ki dikkatli bakalım.

*Sanat sizce nedir?

DS- Sanat, insanların duygu, düşünce ve hayal gücünü ifade etmek, iletişim kurmak, estetik deneyimler yaşamak ve anlam katmak amacıyla yaratıcılık kullanarak ortaya koydukları bir faaliyettir. Sanatın temel özelliği, yaratıcılık ve ifade özgürlüğüdür… Sanat, insanların yaşam deneyimlerini zenginleştirebilir, farklı bakış açıları sunabilir ve toplumsal değişimlere katkıda bulunabilir. Sanat, insanların kendilerini ifade etme aracı olarak kullanıldığı gibi, izleyiciler için de duygusal bir deneyim, düşünsel bir uyarı veya estetik bir keyif sunabilir. Sonuç olarak, sanat, yaratıcılık, ifade özgürlüğü, estetik deneyim ve iletişim aracı olarak insan yaşamının önemli bir parçasıdır. Sanat, toplumların ve bireylerin kültürel ve duygusal zenginliğini, düşünsel derinliğini ve hayal gücünü besleyen bir alan olarak değerlendirilir.

*Etkilendiğiniz sanatçılar var mı?

DS- Aslında benim için her insan bir sanatçı ve her bakış açısı da sanatın farklı bir ifade dili bana göre. Bu sebeple herkesten etkilenip, yorumlayıp, süzgeçten geçirip eserlerime aktarıyorum. Ama spesifik olarak etkilendiğim bir sanatçıyı sorarsanız Picasso’nun sürekli olarak kendini yenilemesinden ve özgünlüğünden etkileniyorum. Diğer bir yandan da Andy Warhol’ü sevdiğimi söyleyebilirim. Tüketim kültürü, reklam ve sanat üçlemesini eserlerinde mükemmel bir biçimde işleyen etkilendiğim bir sanatçıdır.

*İstanbul Havalimanında, H&M mağazasında gibi halka açık yerlerde eserleriniz sergilendi. Eskiden sanat halktan uzak, daha snop bir havada uzak tutularak değeri biçilirken sizin bu tavrınız bana aktivist yönünüzü vurguluyorsunuz gibi geldi…yanılıyor muyum? Var mı öyle bir duruşunuz?

DS- Sanat güçlü bir iletişim aracıdır ve doğru şekilde kullanıldığında büyük etkiler yaratabilir. Eserlerimle insanları düşünmeye, farkındalık kazanmaya ve eyleme geçmeye teşvik etmeye çalışıyorum. Yaptığım çalışmalara devam ederek, sürdürülebilirlik ve diğer önemli konular hakkında daha fazla insanı etkilemek isterim. Aynı zamanda, başkalarına örnek olmak ve farkındalık yaratma noktasında sanat biçilmiş kaftan gibi. Sanatın gücüyle insanları etkileyerek, sürdürülebilirlik, doğa koruma ve çevresel sorunlar gibi konuları gündeme getirebilir ve insanların bu konularda harekete geçmeleri sağlanabilir.

Ve bu noktada insanların olabildiğince ulaşabileceği yerlerde eserlerimi sergiliyorum. Havalimanları, hastaneler, metrolar, fuarlar, ve halka açık bir sürü alan... İlk olarak bir tekstil fuarında eserlerimi sergiledim ve bir müzede ulaşabileceğimden kat ve kat fazla insana ulaştım. Yaklaşık 80bin kişi eserlerim ile tanıştılar. Demek ki kalabalıklara yönelmek bu işin sırrı. Sanatın ulaşılamaz olduğu algısını kırarak onlar için aslında sanat ile haşır neşir olabilecekleri alanlar yaratmaya çalışıyorum.

Sanatın sadece belirli bir kesime hitap ettiği algısını kırarak, insanlara sanatı günlük yaşamlarının bir parçası haline getirmelerini sağlamaya çalışıyorum. Bu alanlarda sergilenen eserler, insanların bekleme sürelerini keyifli hale getirebilir, sanatla etkileşime geçmelerini sağlayabilir ve belki de sanata olan ilgilerini uyandırabilir. Böylece, insanlara sanatla daha yakından buluşturarak, sanatın yaşamın her alanında var olabileceği fikrini benimsetebilmek en büyük isteğim.